Het Hoofdstation: eindpunt met allure

‘Het volgende station is Groningen. Station Groningen, eindpunt van deze trein’. Zodra de conducteur dit omroept in de trein word ik altijd erg enthousiast. Natuurlijk omdat ik aankom in een fantastische stad, maar ook omdat ik aankom op het mooiste station van Nederland!
 

 
Bij aankomst ben ik – net als bijna iedereen – geneigd snel door te lopen richting fiets of bus, of zo over de H.N. Werkmanbrug het centrum van Stad in. Maar soms trakteer ik mijzelf en loop ik door de stationshal heen naar het stadsbalkon. Ik kan het je van harte aanbevelen; het loont echt om eens stil te staan bij het oude stationsgebouw, het is namelijk een bijzonderheid op zich.
 

Stilstaan is echt een optie

Ik moet zeggen, de stationsomgeving nodigt niet echt uit tot stilstaan. Ten eerste omdat ik altijd het gevoel heb dat de wind mij wegblaast. Daarnaast is het stationsgebouw omgeven door kantoorgebouwen die verstoken zijn van enige flair. Dit maakt het niet de meest opwindende omgeving. Jammer, want het Hoofdstation (Groningen is de enige plaats in Nederland waar het grootste station deze naam heeft) is echt een gebouw van allure.
 

 

Je kijkt je ogen uit!

Tijdens de bouw eind negentiende eeuw had men er wel zin in en overgoot het station met renaissancistische, gotische en – ach ja, waarom niet – classicistische elementen. Voorbeelden hiervan zijn de bogen en de galerij aan de voorkant en het veelvuldig gebruik van glas-in-lood, roosvensters en halfronde ramen. En om het af te toppen werd er bovenop het dak een gevleugeld wiel geplaatst: destijds hét symbool van de spoorwegen.

 

 
Deze elementen maken dat het Hoofdstation tegenwoordig een rijksmonument is en dat het – in mijn ogen terecht – wordt beschouwd als één van de fraaiste stations van Nederland. Van buiten, maar zeker ook vanbinnen! Ik raad je aan eens een kijkje te nemen in de oude stationshal. Vroeger zaten hier de loketten en kocht je hier je kaartje (OV-chipkaart? Wat is dat?). In de jaren ’60 werd besloten om de rijkelijk versierde hal te verstoppen en er winkels en nieuwe loketten in te bouwen. Bovenop het verlaagde plafond kwam de verdieping voor het personeelsverblijf. Daarnaast werd er op deze verdieping ook onderdak geboden aan tafeltennissers. Wat een toplocatie voor een potje pingpong was dat!
 

 
Gelukkig volgde er in 1999 een restauratie, waarbij het unieke plafond van papier-collé (papierstuc) en vijf art nouveau-achtige tegeltableaus van de Groninger kunstenaar F.H. Bach weer tevoorschijn werden getoverd. Bekijk zeker even deze tableaus; vanwege mijn voorliefde voor art nouveau vind ik ze echt prachtig. Bovendien worden op de tableaus zaken gepersonifieerd die destijds werden geassocieerd met het spoor: naast de Groningse stedenmaagd kan je de Post, Telegrafie, Arbeid en Tijd zien. Ik daag je uit het juiste tableau aan het goede onderwerp te koppelen!
 

Blik naar de toekomst

De komende jaren wordt de kans groter dat meer mensen van het monumentale gebouw gaan genieten. Nadat alle verbouwingen rondom het Hoofdstation gereed zijn, is het de bedoeling dat de hal weer de belangrijkste in- en uitgang van het station wordt. Er gaat weer recht worden gedaan aan dit rijksmonument en dat kan ik alleen maar toejuichen. En ik blijf juichen, want de bussen verhuizen naar de zuidzijde van het station. Officiële plannen zijn nog niet bekend, maar deze verhuizing biedt in mijn ogen genoeg ruimte voor de ontwikkeling van een nieuw stukje Stad bij een historische plek.

 

Wat zijn jouw ideeën voor het toekomstige stationsplein? Laat het mij hieronder weten in een opmerking.