Speuren en (ver-)dwalen in Maisdoolhof Meerstad

Het is zondag, droog en 18 graden. De kinderen willen spelen. Ik wil naar buiten. Een mooie dag dus voor onze inmiddels traditionele speur- en dwaaltocht door het Maisdoolhof in Meerstad. Een paar weken geleden vermaakten we ons tijdens de hittegolf op het strand naast het doolhof. Vandaag rijden we weer die kant op voor een middag plezier. Gratis. Waar vind je dat nou nog?

We vinden de plattegrond van de twee verschillende doolhoven op een tafeltje in de snacktent. De jongens in de snacktent leggen uit dat de kleine ongeveer twintig minuten duurt en de grote zo´n vijfenveertig minuten. Wanneer de jongen mijn kinderen ziet zegt hij ‘maar’, terwijl hij de sluiproutes aanwijst op de plattegrond, ‘je kan er altijd eerder uit.’ ?
 

Dwalen en verdwalen

We kunnen niet wachten op vriendin M. en haar gezin, die ook onderweg zijn naar het Maisdoolhof. A lvast op voorverkenning lopen we het kleine doolhof binnen. Teije en Imme vinden het maar wat leuk om serieus te overleggen bij T-splitsingen. Ze proberen zelfs een logica te vinden voor de juiste route. Ik geniet, aanschouw en volg. We staan af en toe stil om een maiskolf te bewonderen of wanneer Teije denkt een sluiproute gevonden te hebben. ‘Mama, waar zijn we eigenlijk?’ vraagt Teije als hij op de kaart kijkt. Ik weet niet waar we zijn. Verschrikt kijken ze me aan. ‘Hoe komen we hier dan uit mama?’ Ach, zo groot is het doolhof ook niet. We besluiten de richting aan te houden van de ingang. Nog een paar keer lopen we op een dood spoor, maar dan zien we de snacktent aan het einde van het pad. De kinderen rennen juichend naar de opening.
 

 

Goed voorbereid

M. en haar gezin komen aanlopen en zijn ontzettend nieuwsgierig. We gaan weer het kleine doolhof in, dit keer zijn de kinderen en ik beter voorbereid. Met mijn vinger nauwkeurig langs de lijn op de kaart volg ik waar we lopen. Af en toe vragen we de kinderen om een paadje te checken, terwijl we weten dat het doodloopt. Met verbaasde gezichtjes proberen ze enthousiast een nieuw pad. Met een high five komen we twintig minuten later de uitgang uit.
 

 

Nog lang niet uitgespeeld

De kinderen rennen over het strand naar de uitkijktoren en weten niet hoe snel ze boven moeten komen. Terwijl de wind stevig om ons heen waait genieten we van het uitzicht over het water.
 

 
De kinderen zijn nog lang niet klaar om naar huis te gaan. Mama moet eerst nog zandtaartjes eten en kijken hoe hoog de kinderen klimmen op de boomstammen. Dan is de middag compleet. Rozig verlaten we Meerstad.

Praktisch:
• Het Maisdoolhof is gratis toegankelijk.
• Er zijn twee doolhoven: een kleine (ca 20 min) en een grote (ca 45 min). Leuk voor jong en oud.
• Plattegronden liggen bij de snacktent.
• Het maisdoolhof is open tot en met september (mits het weer het toelaat).
• Het Maisdoolhof ligt naast Strand Meeroevers (leuk te combineren).
• Parkeren is ook gratis (straat Waterviolier).