Pronk en pronkjewail: het leukste terras van Groningen

De zon schijnt, we hebben tijd, en voor ik het weet zitten mijn dochter en ik samen op het terras bij een van onze favoriete plekken in de stad: Pronk. Wat begint als een simpel ‘even wat drinken’, wordt een middag en avond vol verrassingen, lekker eten en heerlijke gesprekken, precies zoals ik ze het liefste heb.

Soms ontstaan de leukste uitjes spontaan. Het is woensdagmiddag, mijn zoon is met zijn voetbalteam het seizoen aan het afsluiten met een feestje, en ik denk: waarom niet zelf ook iets leuks doen? Mijn dochter en ik grijpen onze kans.
 

Een verborgen stadstuin achter de Folkingestraat

Vanaf de gezellige Folkingestraat lopen we de Haddingedwarsstraat in, waar een trapje ons door een poort leidt naar de knusse binnentuin van Pronk. Omdat de ingang niet direct in het zicht ligt, voelt het elke keer weer als een kleine ontdekking, alsof je een goed bewaard geheim deelt. En dat is het ook. Niet iedereen weet hoe fijn het hier is.
 

 

Terras met karakter

Het terras is stijlvol ingericht: loungebanken, hoge tafels, plekken in de zon én de schaduw. Wij kiezen voor een oranje loungebank onder het zonnedoek. Imme ploft naast me neer en kijkt vrolijk rond. Om ons heen zitten stelletjes, families, senioren, studenten met hun ouders. Een klein meisje loopt steeds nieuwsgierig rond onze tafel en probeert contact te maken met Imme. Zo gezellig allemaal.
 

 

Swingend de middag in

Op de achtergrond klinkt muziek. Prince komt voorbij met “You don’t have to be rich…” en ik zing zachtjes mee. Imme giechelt. “Dance little sister,” volgt. We zitten hier nog geen tien minuten en de sfeer zit er al in.

De bediening is ook precies zoals je hoopt: attent, vriendelijk en relaxed. De ober denkt mee, vraagt oprecht hoe het gaat en doet z’n best om ons een fijne middag te bezorgen. Als ik twijfel over wat ik wil eten en hem om advies vraag, stelt hij iets moois voor:

“Zal ik jullie gewoon wat van de lekkerste pronkjes laten proeven?”

Ja, doen! Ik hou van alles, behalve keuzestress.
 

Pronkjuweeltjes op tafel

Bij Pronk staan zogenaamde Pronkjuweeltjes op de kaart; bijzondere gerechtjes die gemaakt zijn met pure, lokale ingrediënten. Of zoals we in Groningen zeggen: pronkjewail. Je kunt ze als voorgerecht bestellen, maar ook combineren tot een volledige maaltijd of shared dining. Twee gerechtjes met een frietje erbij is ongeveer een hoofdgerecht qua formaat. Ideaal.
 

 
We beginnen met arancini: drie knapperige risottoballetjes, gevuld met groene asperge en citroen, geserveerd met een frisse dragonmayonaise. Daarna volgt de burrata, die opvalt door de combinatie van romige kaas met zoetzure venkel, pistachenootjes en een zachte bloedsinaasappeles-puma. Het bord ziet eruit als een klein kunstwerk.
 

 
Imme proeft enthousiast mee, maar kiest uiteindelijk toch liever haar vaste favoriet: nacho’s. Met veel kaas, natuurlijk.
 

 

Vis, bier en een beetje meer

Als de zon iets lager staat, komt ronde twee. De ober stelt een visproeverij voor: tartaar van tonijn en geroosterde gamba’s. Ik hoef niet na te denken. Laat maar komen.

De tonijn wordt geserveerd met een mangochutney, taugé, krokantje van dashi en een toefje kewpie-mayonaise. Fris, zacht, met net genoeg pit.
 

 
De gamba’s zijn perfect geroosterd en liggen op een romige bloemkoolcrème, afgewerkt met een frisse limoendressing en een zijdezachte hollandaise met verjus.
 

 
Terwijl Imme nog vrolijk zit te knabbelen aan haar nacho’s, prik ik mijn bordje leeg. Ondertussen bestel ik een Gulpener blond met vlierbloesem. “Dat hoort er toch wel bij hè, een lekker biertje op het terras,” zeg ik tegen de ober. Hij knikt lachend en maakt even een praatje over het mooie weer en hoe heerlijk het is dat het zomer is. Van dat soort kleine momentjes word ik extra blij.
 

 

Toetjeskoning

Als hij vraagt of we nog iets willen, zeg ik meteen: “Ja! Iets zoets graag.” Imme is duidelijk: ze wil ijs. En weer verrast de keuken ons. We krijgen een combinatie van toetjes van de kaart: schuim van aardbei met gekarameliseerde noten, vanillecrumble en een bolletje cassissorbet. Daarnaast: hemelse modder. Pure chocolademousse, met een knapperig basilicumkrokantje en een frisse gel van passievrucht.
 

 

 
Wanneer Imme een paar hapjes van de aardbeienschuim heeft gehapt, springt ze bijna op van enthousiasme. “Dit is het beste toetje OOIT!” roept ze. Ik moet lachen en steel een hapje van haar bord.

Ik zeg het hardop tegen haar: Je moet altijd ruimte overhouden voor een toetje. Het leven is te lekker om chocolade en aardbeien over te slaan.
 

Eten in een stukje Groningse geschiedenis

Wat Pronk nóg specialer maakt? De locatie. Vismarkt 56 is één van de oudste stenen panden van Groningen. De achterwand van het restaurant bestaat nog uit metselwerk uit de dertiende eeuw (!). En wist je dat niemand minder dan schilder Hendrik Willem Mesdag en zijn vrouw Sientje van Houten hier ooit woonden?

Je zit hier dus niet alleen lekker, maar ook letterlijk tussen de lagen van de Groningse geschiedenis. En dat voel je.
 

Fietsend naar huis

Als we later weer op de fiets stappen, voel ik me oprecht gelukkig. Een spontane middag vol zon, lekker eten, mooie gesprekken en een dochter die straalt. Wat begon als een ‘wat zullen we doen’ eindigt als een mooie herinnering.

 
 
Ben jij al bij Pronk geweest? Wat is jouw favoriete plekje op het terras of favoriete pronkjewail op de kaart? Laat het hieronder weten!
 
Leestip:
10 x favoriete terrassen in Groningen